Wesele to okazja, która wiąże się z wieloma pięknymi tradycjami. Rozpoczęcie wspólnej zabawy gości i gospodarzy rozpoczyna pierwszy taniec. Takie otwarcie przyjęcia weselnego uznawane jest za tradycję. Jednak jakie jest jej pochodzenie? Jakie ma znaczenie symboliczne? Informacje o genezie tradycji pierwszego tańca nie są potwierdzone, ale warto zapoznać się z prawdopodobnym pochodzeniem.
Polonez, a pierwszy taniec pary młodej
Wiele tradycji weselnych jest stosunkowo młodych. Pierwszy taniec może wywodzić się z tradycyjnego otwierania balu przez jego gospodarzy. W Polsce takim tańcem był polonez, natomiast we Francji walc. Nawiązanie do tej tradycji pojawia się w romantyzmie. Można je znaleźć w książce „Pan Tadeusz” autorstwa Adama Mickiewicza. W nim tytułowy Tadeusz i Zosia otwierają swoje wesele polonezem. Na współczesnych weselach rolę gospodarzy pełnią państwo młodzi. W obecnych czasach również pierwszy taniec można zastąpić polonezem. Symbolicznie pierwszym tańcem celebruje się zawarcie związku małżeńskiego. Może on symbolizować pierwsze fizyczne zbliżenie państwa młodych.
Jak przygotować się do pierwszego tańca?
Para młoda chce się jak najlepiej zaprezentować przed gośćmi podczas pierwszego tańca. Jednocześnie ma on być przyjemnością dla świeżo upieczonych małżonków. Dlatego warto postawić na swój ulubiony utwór, a nie kierować się aktualną modą. Ewentualnie można skonsultować się z doświadczonym DJ-em lub zespołem. Warto postawić na profesjonalne nauki pierwszego tańca. Wtedy para młoda może być pewna, że wypadną jak najlepiej. Zwyczajowo młodzi tańczą jeszcze ze swoimi rodzicami, a następnie rozpoczyna się zabawa wszystkich uczestników wesela. Jednak najczęściej po pierwszym tańcu zaprasza się gości na parkiet. Niektóre pary rezygnują z tej tradycji.
